DEPRESSIE

Van alle vreugde beroofd

heeft de wanhoop vrij baan.

Het is zo donker in mijn hoofd.

​

De storm groeit uit tot een orkaan.

Ik moet lopen door dat gitzwarte bos,

koud, eenzaam en naakt.

​

Ik maak me pas van de wanhoop los

wanneer de bodem is geraakt.

Het helse vuur dooft.

​

De beproeving is voorbij.

Hoe werd het toch zo donker in mij?

​

ONZIJN door mijn zus Jolanda Goudswaard